Terapia wybiórczości pokarmowej z wykorzystaniem założeń metody integracji sensorycznej – studium przypadku
Sensoryczna awersja do pokarmu według klasyfikacji diagnostycznej DC:0-3R ma cztery elementy składowe. Charakterystyczną cechą awersji do pokarmu o podłożu sensorycznym jest to, iż odmowa jedzenia pojawia się przy wprowadzaniu nowych pokarmów, ale dziecko bez trudności je posiłki, które lubi. Dziecko konsekwentnie odmawia jedzenia konkretnych pokarmów o określonym smaku, konsystencji i/lub zapachu. Odmowa jedzenia powoduje ponadto specyficzne niedobory pokarmowe lub opóźnienie w rozwoju ruchowym aparatu mowy.

Funkcjonowanie dziecka w przedszkolu
Adam w wieku 6 lat został zgłoszony na badanie poziomu rozwoju procesów przetwarzania sensorycznego z uwagi na trudności w funkcjonowaniu sensorycznym dotyczące spożywania pokarmów. Badanie przeprowadzono w dniu 10.04.2018 r. Chłopiec jest podopiecznym przedszkola. Uczęszcza do grupy dzieci sześcioletnich, a od września planowane jest rozpoczęcie edukacji szkolnej. Wymogiem formalnym jest dokonanie przez nauczycieli przedszkola diagnozy i przedstawienie „Informacji o gotowości dziecka do podjęcia nauki w szkole podstawowej”. Dokument ten wskazuje, że chłopiec przestrzega zasad i norm ustalonych w grupie, dba o ład i porządek wokół siebie, stara się nawiązywać relacje z rówieśnikami. W trakcie zabaw (...)