Od czasu gdy dr Ayres po raz pierwszy użyła pojęcia zaburzenia integracji sensorycznej, kładąc fundamenty pod zrozumienie dysfunkcji integracji sensorycznej, termin ten był wielokrotnie definiowany w różny sposób przez wielu specjalistów. Pod koniec XX. wieku został osiągnięty konsensus dotyczący terminologii, czego efektem było zaproponowanie terminu „przetwarzanie sensoryczne”, które obejmuje odbiór, modulację, integrację i organizację bodźców sensorycznych oraz reakcje behawioralne na bodźce sensoryczne.
Czytaj więcej
Rozszerzanie diety to moment bardzo wyczekiwany przez rodziców. Niewielu rodziców zdaje sobie jednak sprawę z tego, że rozszerzanie diety to coś więcej niż podanie nowego pokarmu w inny niż dotychczas sposób. Wprowadzanie do menu niemowlęcia nowych smaków oraz konsystencji pokarmów to sposób na uzupełnianie diety dziecka w składniki odżywcze i energię, a tych dziecko potrzebuje coraz więcej z racji swojego dynamicznego rozwoju. I chociaż nadal podstawą diety dziecka będzie mleko mamy czy mieszanka modyfikowana, to zapotrzebowanie dziecka wzrasta, co sprawia, że mleko nie pokrywa już całkowicie potrzeb organizmu dziecka na takie składniki, jak: białko, cynk, żelazo czy witaminy (Komsta, Lech-Fitowska, Matyjak, Szpak).
Czytaj więcej
Już starożytni filozofowie zwracali uwagę na istnienie zmysłu węchu, jednak podchodzili do niego z dość dużą pogardą. Zazwyczaj twierdzili, że jest to zmysł znajdujący się najniżej w hierarchii, a bodźce, które do niego dochodzą interpretowane są subiektywnie. W związku z tym, nie przekazuje on wartościowej informacji sensorycznej, a człowiek nie powinien mu ufać w trakcie poznawania świata i otaczającej rzeczywistości. Dopiero w XX wieku naukowcy zaczęli przywracać znaczenie węchowi. Richard Axel i Linda Buck, w 2004 roku, otrzymali Nagrodę Nobla za udowodnienie, że tysiąc różnych genów pozwala człowiekowi w konsekwencji na rozpoznawania ponad 10 000 zapachów. Prześledzili oni również drogę sygnałów węchowych. Okazało się, że impulsy nerwowe docierają nie tylko do kory nerwowej (uznawanej za „siedlisko świadomości”), ale również do układu limbicznego będącego najbardziej archaicznym obszarem mózgu, które odpowiada za emocje i zapamiętywanie.
Czytaj więcej
W grupie przedszkolnej nauczyciel może spotkać różne dzieci. Jedne z nich są spokojne i opanowane, a inne żywiołowe i bardzo aktywne. Niektóre zaś przejawiają liczne zachowania o negatywnym charakterze. Bywa, że gryzą, kopią lub popychają swoich rówieśników, mają trudności z koncentracją na zajęciach i nie są w stanie skupić się przez odpowiedni czas na realizowanym zadaniu. Jest to ta grupa, która zazwyczaj dezorganizuje pracę nauczyciela i przeszkadza w prowadzeniu zajęć, a z drugiej strony – dzieci te potrafią skupić się na zajęciach indywidualnych i przeważnie dobrze na nich funkcjonują. Pojawia się więc pytanie, jakie są przyczyny takich zachowań.
Czytaj więcej
