Rola integracji sensorycznej w strategiach wzmacniania koncentracji uwagi
Metoda integracji sensorycznej opiera się na założeniu, że dostarczanie adekwatnej stymulacji zmysłów bazowych oraz dążenie do aktywizacji pracy układu nerwowego na jego niższych szczeblach, czyli obszaru pnia mózgu, wpływa rozwojowo na umiejętności motoryczne, językowe, społeczno-emocjonalne oraz zdolności uczenia się, które są kontrolowane przez korowe struktury systemu nerwowego.
Proces przetwarzania sensorycznego dokonuje się w sposób należyty dzięki udoskonaleniu możliwości przepływu i integracji bodźców zmysłowych. Oddziaływania terapeutyczne poprzedzone są analizą reakcji dziecka na bodźce sensoryczne z poszczególnych kanałów zmysłowych. Ocenie poddawana jest również kontrola neuromięśniowa, reakcje równoważne, obronne, postawa, ruchy posturalne w tle, percepcja i schemat ciała, obustronna koordynacja, umiejętność planowania motorycznego, duża i mała motoryka, a także koordynacja wzrokowo-ruchowa i wzrokowo-słuchowa. Wykorzystanie aktywności ruchowej, motywacji i zaangażowania dziecka sprzyja niwelowaniu nieprawidłowości ze strony zmysłów bazowych. Podążanie za dzieckiem, kreowanie otoczenia w sposób umożliwiający dziecku działanie, doświadczanie i reagowanie na zmieniające się warunki skutkuje coraz bardziej efektywnym (...)